Genel olarak akılcı ile mistiklerin başta bilginin kaynağı olmak üzere farklı metodolojik yöntemleri tercih etmeleri sebebiyle birbirleriyle pek anlaşamadıkları bilinen bir husustur. Kelacıların akılcı felsefe olan Meşşailiğe daha yakın durmalarını buna karşın sufilerin sezgici bir felsefe olan İşrakiliğe meyletmelerini bu kaynak ve yaklaşım farklılığının bir neticesi olarak okumak da mümkündür. Bu yönüyle Fahreddin er Razi ile İbnü'l-Arabi arasındaki farklılığın Aristo ile eflatun arasındaki farklılığa benzemesi bir tesadüf değildir.

Dr. Faruk Sancar biri kelamcı diğeri mutasavvıf iki meşhur İslam aliminin birbiriyle bağlantılı olan nübüvvet ve velayet konularındaki görüşlerini ortaya koyarken onların takip ettikleri metot ve bağlı oldukları ilmi disiplin gereği birbirleriyle nasıl farklılaştıklarını ve farkli sonuçlara ulaştıklarını da gözler önüne sermeyi amaçlamaktadır.

"Nübüvvet-Velayet Merkezli Kelam-tasavvuf Tartışmaları (Fahreddin er-Razi ve İbnü'l-Arabi Örneği )" isimli bu eser pek çok ortak konuya sahip olan kelam ve tasavvuf disiplinleri arasındaki ilişkinin derecesi ve mahiyetine dair de bizlere değerli ipuçları sunmak iddiasını taşımaktadır.