Profesör Ergun Özbudun bu kitabında çağdaş siyaset biliminin önemli konularından olan otoriter rejimleri ve seçimsel demokrasileri teorik ve karşılaştırmalı açıdan inceledikten sonra bu kavramları Türk siyasal hayatı açısından ele almaktadır. Türkiye'nin hayli uzun yaşadığı tek-partili otoriter rejim dönemini; tek-parti rejiminin oluşumu ve pekişmesi (1923-1931) ve rejimin otoriter niteliğinin güçlenmesi (1931-1945) olarak iki alt-döneme ayıran yazar demokrasiye geçiş sürecini (1945-1950) bu rejimin kendisine özgü nitelikleri açısından incelemektedir. Kitabın ana temalarından biri de çok-partili hayata geçilmesiyle oluşan siyasal rejimin pekişmiş bir liberal demokrasiye değil ancak bir seçimsel demokrasi türüne uygun düştüğüdür. Kitabın Ortadoğu'daki güncel siyasal gelişmelere ışık tutabilecek bir yönü de Müslüman çoğunluklu ülkelerdeki özellikle Arap ülkelerindeki demokrasi ve otoritarizm sorunlarına genişçe bir yer ayrılmış olmasıdır.