Yıllar önce oturduğum mahallede bir komşu kadına: "Öykü yazıyorum" demiştim "Öykü de neci?" diye sormuştu. "Hikâye" demiştim anlamıştı. İşte Kenan Can Yoldaşlar o insanların hikâyelerini yazıyor. Kendi hayatından ve tanık olduğu hayatlardan süzdükleri bir hikâye ve 'temaşa' karnavalına; Çukurova'nın dili rengi kokusu o saf ve sıcak yürekli insanları birer Çukurova türküsüne dönüşüyor. Hikâye kahramanlarının yaşadıkları insanlık halleri yüreğimizde buruk bir tat bırakıyor. Bu ilk hikâye kitabıyla hikâye dünyasına merhaba diyen Çukurovalı bu genç yazara ben de "Merhaba hemşerim aramıza hoş geldin" diyorum.

Zafer Doruk

Yaşamda yazınsal yapıtların edebiyatın "Toplumsal Önemi" konusunda; Çömelip yüzünü avuçlarının arasına almayanlardan Kenan Can... Şiirlerinde ve Öykülerinde "Hangi Mesele" olursa olsun! sonuçlarına baktığımızda İnsan Sevgisinin yanı sıra; Bakılması gereken yerin yine "İnsan" olması gerektiğini görüyoruz...

Mazlum Çimen