Sema Penbe Mutlu Şafağı Beklerken'de okuyucusunu içsel bir eşikte dolaştırıyor. Halk edebiyatının sularında ıslattığı mısralarıyla zaman perdesini yırtıyor. Melih Cevdet Anday; "Şiir bilinen sözcüklerle bilinmeyen sözler oluşturmaktır" derken belki de bu tanımın en önemli örneklemesi Penbe Mutlu ile karşımıza çıkıyor. İyi şair değil de iyi şiir arayanların beğeneceği bir eser

Şafağı Özlerken...
Kelebeğin ruhuna takıldı hülyalarım
Süzülüverip gitti Kaf dağının ardına.
Yakamozda büyüyen efsunlu rüyalarım
Saklandı ulaşmadan sükutların yurduna.
İçimdeki çığlıklar akis miydi aynaya?
Gülücükler dağıtır parlayan ışıklarım
Dağıldı birden sisler ruhum erdi fenaya
Kayboldu gözlerinde serseri aşıklarım...