Cervantes'ten bugüne romanın yöntemi genel olarak taklit olmuştur: Karakterler anlamlı buldukları kitaplardaki karakterlere benzemeye çalışırlar. Ama peki ya farklı bir şey denerseniz ya taklit yerine incelemeyi eğretileme yerine düzdeğişmeceyi yeğlerseniz? Peki ya ortalıkta Gaul'lü Amadís adlı romanın kahramanıymış gibi yaparak dolanmak yerine yaşamınızı Amadís'in asıl yazarının esrarını incelemeye adar İspanyolca ve Portekizce öğrenir bütün akademik uzmanların izini sürer Gaul'ün nerede olduğunu bulursanız (çoğu uzman Galler ya da Breton diye inanıyor) peki ya bütün bunları kendi başınıza yapar kurgusal bir karakter uydurmazsanız? Peki ya siz bir kitap yazdıysanız ve baştan sona doğruysa? İşte bu kitabın yaslandığı fikir budur."

Elif Batuman Amerika'da "2010'un En İyi Kitapları" listelerinde yer alan ilk kitabı Ecinniler'de özyaşamöyküsü gezi günlüğü deneme eleştiri ve inceleme formlarını incelikle iç içe geçirerek Türkiye Amerika Rusya ve Özbekistan'da "Rusça kitaplar ve onları okuyanlar"la yaşadığı maceraları anlatıyor.