Günler birbirini kovaladı. Benzer günler çabuk geçip üç hafta tamamlandı. Öğrencilikten işçiliğe geçtiler. Zilan eğitimde iplik bağlamasını öğrenmişti. Vater bölümüne geçti. On dokuz-kırk beş yaş arası her yaştan kimi yüksek okul kimi lise kimi ilkokul tahsilli kadın-erkek iki bin insan yirmi dört saat makine başındaydılar. Makinalar çalışıyor masuralar bobinler doluyor onlar boşaltıyor; oradan oraya taşıyorlardı masuraları makaraları bobinleri iplik çilelerini. Makine hızındaydılar. Makinalar arkadan koşturuyordu onları. Makinalar konuşmuyor duymuyor anlamıyor ağlayıp gülmüyordu. Biteviye bir ses çıkarıyordu sadece. Onların ise duyguları sevdaları umutları vardı. İnsandılar özlemleri tutkuları sırlarında saklıydı. Farklı farklıydılar ama aynı makinanın başındaydılar.