Bu kitaptaki şiirler örneğin ülkeyi kurtarmaya filan katiyen soyunmuyor. Kavga filan fa etmiyor. Alışılmış büyük sözler mi... Hiçbirini söylemiyor. Ama bir başka büyük şeyi mükemmelen beceriyor: İçimize bakarken dışımızı da görebiliyor. Ya da tam tersi: Dışımıza bakarken aman içimiz de menzil dahilindedir diyor. Hayli özlediğim bir sözciğü kullanarak söylemem gerekirse içimiz ile dışımız arasında müthiş 'diyalektik' bir ilişki var bu şiirlerde. Küçük küçük ama belki de nu nedenle epey büyük bir samimiyetin sahici şiirleri...

Öz ve biçim olarak haiku'yu hatırlatabilecek bir yöntem kullanılmış alegorik yapıya değer verilmiş. Metoforlarla dağıtılan zihin basit olanın değerini göstermek üzere yeniden yapılandırılmaya çalışılmış. İyi ki öyle yapılmış.
Sinan Akyol