"Şiirdeki gibi biz de göze geldik; kıskandılar bizi" dedi karım. Birkaç damla gözyaşı vardı gözlerinde yanaklarına doğru sızıyor gözlerini benden sürekli kaçırıyordu. Yüzünü tuttum yüzüme çevirdim elimi omzuna koydum; sarıldım ona "Boş ver artık! bak Tagor ne demiş: 'Hayat içinde daima yeni ezgiler çıkan bir flüt gibidir.' Biz de yeni ezgilerle avunalım..." Gözlerime döndü sanki gözleri değil yüreği bakıyordu bana. Birden ve dünyanın en güzel en sıcak gülümsemesiyle: "Seni çok seviyorum!" dedi.