"Mutsuzluklarımız da olacakmutluluklarımız da.Önemli olan ikisini ayırdedebilmek ve dengeleyebilmek.İşin sırrı her şey de olduğu gibi dengede yatıyor.Hem neden mutlu olmayı önemseriz demutsuzluklarımız üzerinde çalışmak istemeyiz?Oysa mutluluklarımızmutsuzluklarımızın içinden çıkacak.
Mutsuzluğumuzu bastırmaktanonu yok saymaktanondan kaçmaktan vazgeçip onu anlamaya çalışsak daha iyi olmaz mı?Mümkün müdür mutsuzluktan kaçmak?Mutsuzluktan kaçan hayattan kaçmışkendinden kaçmış sayılmaz mı? " "Eğitim sistemimiz bireyin kendi olmasına olanak tanımıyor.Bireyin kendine yerleşmesini sağlayacak donanım kazandıramıyor.Eğitimden anladığımız otoriteyegüce ve statükoya bağımlı kılmaktır bireyi.Bağımlı olmak kulluktur.Her türlü bağımlılık kendinden vazgeçmek demektir.Oysa eğitimin temel işlevi bireyin kendi olmasınakendini ortaya koymasınakendine yerleşmesine yardım etmektir."