Nasıl ki insan şu âlem-i kebirin bir misal-i musağğarıdır ve Fâtiha-i Şerife şu Kur'ân-ı Azîmüşşânın bir timsal i münevveridir. Namaz dahi bütün ibâdâtın envaını şamil bir fihriste-i nuraniyedir ve bütün esnâf-ı mahlûkatın elvân-ı ibadelerine işaret eden bir harita-i kudsiyedir.

Namazda ruhun kalbin aklın büyük bir rahatı vardır. Hem cisme de o kadar ağır bir iş değildir. Hem namaz kılanın diğer mübah dünyevî amelleri güzel bir niyetle ibadet hükmünü alır. Bu surette bütün sermaye-i ömrünü âhirete mal edebilir. Fani ömrünü bir cihette ibka eder. (...) Derd-i maişet için namazını terk eden o nefere benzer ki talimi ve siperini bırakıp çarşıda dilencilik eder.
Said Nursî