Kırpık bıyığı kocaman gövdesi memnun yüzü sivri çenesiyle karnı tok bir tilkiyi hatırlatan nargilesini tokurdatıyor kahvenin hafifçe buğulu camları ötesinde telâşla kaçışan insanların bu havada sokağa çıkmalarından dolayı akıllarına turp sıkıyordu içinden. Ne akılsız insanlar vardı şu dünyada! Müthiş yağmur çamur ayaz kar tipi fırtına... Hele kadınlar! Ayaklarını kırıp evlerinde otursalar erkekler de onun yaptığı gibi bulsalar sıcacık bir kahve ısmarlasalar fiyakalı nargileyle orta şekerliyi sonra çeyrek saatte bir çayı oooh!...
(Kitap'tan sf. 83)