Hep özür borçlu olduğumuzdandır belki pek matah birşeymiş gibi "özürlü" ucubesini icat etmemizin nedeni. Halbuki özürlü olan; hep görmezden gelenler hep engelleyenler. Onlar özür engellisi üstelik; "özürlü" dedikleri için özür dilememelerinden belli!

"Engelli" diyoruz ya garip ama bu sözcüğün de öznesi yine onlar değil. Engel hep başkasının çünkü toplumun bizim... Engellilerden değil engellenmişlerden söz ediyoruz. Kaldırsak engelleri o söz de havada kalacak anında... Engel sizsiniz yani biziz şu ötekiler...

Halbuki "tamamlar"dan istenen bir sadaka da yok dilenen bir dilenci de. Engelli dediğiniz en az sizin kadar insan; sorumlulukları da var elbette hakları da...

Sorumluluklarını kuşkusuz onlar biliyor; haklarını da biz derleyip toparladık ki belki engelleri kaldırmada faydası dokunur.