Yari bulsam kına yaksam eline alıp gitsem vatanın iline. Nola bir dem saniaydım beline kemer ağlar kuşak ağlar bel ağlar. Ördek gibi yüzdüm gölden göllere çaylak gibi gezdim çölden çöllere Kerem söyler düştüm sonsuz yollara gelen ağlar geçen ağlar el ağlar...

Kerem sustu ama sadece dili sustu. Yüreğinin çığlığı gönül dağını eritti. Halk kerem'in sazını dinleyince çok gamlanmıştı.

Kerem sordu:
Keşiş geldi mi buralara Kara Keşiş?