Yokluğun da boyun büktüm ben yalnızlığa
Hatıralar sırdaşım oldu
Gecenin kuytu karanlığında
Yıldızlarla paylaştım yalnızlığımı
Seni anlattım onlara
Bir tek seni...
Kıskanırcasına kabullendiler
Yokluğundaki seni..
Gecemi aydınlatırcasına
Cevap verdiler
Gözyaşlarıma virane olmuş
Hislerimin esaretine hapsolmuşum
Sürgündeydi bedenim
Senden uzakta
Bir tek hayalin vardı ruhum da
Şafak sökmüştü artık
Sönmeyen sigaramla...