Şiirde okunan insan gerçeği. Yeraltı sularının ince çağıltısı. Sonsuz akışa uyumlu sesler. Bir dağın iç ağrısı. Rüzgârın savuramadığı kökler. Acıyı bal eyleyen emek.

İnsanı insanda tanımak... Şiirin imkânları ile bu mümkün. Şiir okuyup şiir yazanlar daha çok sahih oluşu vurgular. Şiirdeki sahih dil; bütün ayak oyunlarına göz boyamalara verilmiş esaslı bir cevap niteliğindedir.

Gücünü şiirden alır edebiyat. Hayatın içindeki saklı şiir bir kıvılcıma bakar.

İnsanoğlunun en doğal en içten sesidir şiir. Hakikate ve kendi özümüze yakın olabilmek için şiir. Ötekine hüznün sevincin kuşlarını uçurmak için şiir. İnsan var oldukça varlığını sürdürecek şiir.

Varoluşun yankısı şiir oluyor!