Bir devrin şiirini anlayabilmek için o devrin şiir düşüncesini bilmeye ihtiyaç vardır; çünkü kelimelerle kurulu bu mahrem dünya kendisini besleyen düşünceyi tanımayanlara kolay kolay açılmaz. Köklü şiir gelenekleri daima büyük bir bilgi birikimine yaslanır. Klasik Türk şiiri hususi bir poetika tecrübesine sahipti; kendisi maziye hapsedilince dayandığı düşünce de unutuldu. Bazı arayışlardan sonra yeni bir geleneğinin kurulmaya başladığı Cumhuriyet yılları ise çok farklı anlayışların bir arada bulunduğu müstesna bir zaman dilimi olarak ortaya çıkmıştır.