Kıymetli bir yalnızlığın içinde yüzüyoruz
derinliklerde yunus sessizliği köpürüyoruz
ayaklarımızın altında kristalleşmiş gökyüzü
gözlerimizin aynasında salıncağa kurulmuş süzülüyoruz
hükmün perdesi kalkınca kendimizi aralıyoruz
bağışlarken hayat ekmeğini havasını suyunu bir dil bilmez çocuğa