safir yollarına taçlanır tabiat ruhuna vekil
nöbet güneşten aya aydan güneşe devir
ve kuş kanadıyla saçlarına
gölge durmanın mükellefidir
elzemdir üfle suru bu şehir mahşerlenir
kalbinden kabrim kadar mevki parsellenir
hezeyan seni ilk gördüğüm an
içimde çocuk lunaparktan alıkonulan
etrafta kimse yokken
kimse varken etrafta
sana yaklaşamamak aczin vesikası
rayiha şehre teninden armağan olsa gerek
ve gerek bu kokuyu takip ederek aczi azletmek