Veysel Karânî kimdi Üveysîlik neydi O nasıl bir aşk cevheriydi?
İşte bütün cephesiyle ve bütün kaynaklarıyla bu eserde dile getirildi...
Onun kıymet biçilmez güzelliği öyle bir güzellikti ki; bu güzellikten rahmânî kokular saçılıyordu. Onun ağlayıp inleyişi sadece Hak içindi. O canını Cânânın eşiğine kadar götürüp vuslat sürahisinden bir damla inayet suyu içmeyi diledi. Ne var ki Can Padişahı o gün tahtında değildi. O gün feleğin atlası siyahlara bürünmüştü...
Cânânın eşiğinde durdu da şöyle dedi:
Yâ Rabbi bana cisimle can gerekmez!.. Sevgilim yoksa cihan da gerekmez!..
O dem sanki candan da cihandan da el yumuştu. Dertli dertli inledi ve dedi ki:
Ey güneşini Arş'a gölge eyleyen Peygamber nazarının bir kerecik bereketini bana yoldaş eyle!..