Balıkların hafızası olmazmış o yüzden terk ettim seni sevgilim
Ve o boşlukta cinnet geçirdim delirmeye sevdalı ideal bir suçla
Zaaflarım fetişist
Zaaflarım zaaflı
Kusurlarım hayatımda değişmeyen tek kurtarıcı
Boşlukta gözyaşımı kaybettim o yüzden terk ettim seni sevgilim
Tıpkı Eminönü'ndeki balıkçı teknelerinde hafızası sömürülen bir dükkân üslubuyla
Cihangir'de dolaşırdım elinde bir çiçek
Gözüme inecek bir yumruğun sevdalı katliamı Hiç bilmediğim bir kahvede yüksek sesli nedenler karalayıp "Neden neden neden neden!" diye bağırıp elimdeki jiletle farkındalığı ani bir refleksle de duyarsızlığı parçaladım.
Dostoyevski bunları duysa çok üzülür.