"Kırmızı sardunyalarla süslü balkondan bakan bir çocuk kadar masumdum halbuki.
Hayatın neşeli yüzünü seyrederken ben
boşluğa savurduğun gülüşlerin serseri bir kurşun gibi buldu kalbimi.
Sonra kalbimde açtığın kurşun yarasından habersiz gidiverdin.
Hayat şimdi pek kederli.
Ah dudakların hala gülüşler için tetikte mi?
Dönmezsen eğer
ihbar edeceğim seni
ve taşıdığın ruhsatsız gülüşleri."