İnci gibi dişler romanı ile yazarlığa adım atan Zadie Smith bugün farklı düşünüyorum'da "genç yaşta ilk romanı yayımlanan yazını da onunla birlikte -ve göz önünde-gelişen bir yazarın" hayata bakışını özetliyor. Smith okumak olmak görmek hissetmek ve anımsamak başlıklarından oluşan denemelerinde algısındaki değişimlerin izlerini sürüyor.
Okumak bölümünde yazar "Barthes yazarı öldürdü ise Nabokov diriltebilecek mi? E.m Forster'ın hassasiyetle eleştiri demekten kaçındığı tavsiyeleri neler? Kafka neden sabaha karşı üçte yazardı?" gibi sorular eşliğinde okuru yankı odası diye adlandırdığı bir buluşma noktasına davet ediyor. Görmekte ise Katharıne Hepburn ve Greta Garbo'ya olan hayranlığından gişe filmleri için yazdığı eleştirilere kadar sinema tutkusuna tanık oluyoruz 3lmak bölümündeki kökeni ve yazarlığıyla hesaplaşması ile hissetmek'teki aile bağları ve çocukluk anıları kültürel olanı kişisel bir yakınlığa taşıyor. Son bölüm olan anımsamakta ise Davıd Foster Vyallace'ı ve yazınını anıyor.
Yankı odasının güçlü seslerinden J.D Salinger'in dediği gibi "bir kitabı okuduktan sonra yazarı ile arkadaş olmak istiyorsanız o iyi bir kitaptır." Zadie Smıth denemelerindeki rahat ve içten üslubuyla okurlarıyla arasında yakın bir bağ kurmayı başarıyor.