İslam hukuk usulüne göre hükümleri kaynak ve metot olmaları bakımından iki ana bakış açısıyla incelemek mümkündür. Kaynak hükümlere dayanak olan delilleri; metot ise bu hükümleri delillerden çıkarma yöntemini ifade eder.

Hukukun gayeleri konusu delillerden hüküm çıkarırken müçtehidin temel fıtri (doğal) zaruri ihtiyaçları dikkate almasını; vereceği hükümleri buna bina etmesini ifade bir yöntemdir. Bu yöntemle hem kaynağın gücü ve bağlayıcılığı ortaya çıkmış olur hem de mükellef açısından işlediği fiilin sebep ve hikmeti anlaşılmış olur.