Akıl Karaya Vurdu
Yürüyen heykellerle aynı müzedeyim ben
Konuşan mumyalara kimden söz edeyim ben
Fikren işkencedeyim rûhen cezadayım ben
Korkaklığın sükûtu kol geziyor her yerde
Sanki tek başımayım tek kişilik mahşerde.
Putların gölgesinde dans eder akbabalar
Söz sokakta dolaşır öz zindanda çabalar
Atılan ucuz safra selamlar merhabalar
En temiz topraklara gül eksem mantar biter
Yollar sırat köprüsü durmak düşmekten beter.
Kaybettim mesafeyi zamandan uzaklaştım
Sevgi diye sarıldım isyanla kucaklaştım
Ne kendimden kurtuldum ne kendime yaklaştım
Toprağın üstü mezar zevke dalmış ölüler
Can sıkmaya yetiyor canlı kalmış ölüler.
Fuhuş yuvası sanki en görkemli binalar
Çamur evlat doğurur taş yürekli analar
Resmen hak tevzi eder hakkı boğan canavar
Koşanlar yarışanlar.. dehşet ötesi dehşet
Akıl karaya vurdu gırtlağı geçti vahşet.