Osmanlı Devleti'nin kurulduğu 1299 tarihinden itibaren başlayan ve 1550 tarihine değin sapma olmadan uygulanan tımar sistemi yeterli bir ekonomi ve güçlü bir Osmanlı tımarlı sipahi ordusunun kurulmasını gerçekleştirmiştir. Kanuni Sultan Süleyman'ın ölümü itibariyle bozulmaya başlayan bu Osmanlı Üretim Tarzı tımarli sipahi ordusunun da yavaş yavaş bozulmasına neden olmuştur. Tımarlı sipahi ordusunun silah açısından yetersiz hale gelmesi profesyonel askerlere gereksinin doğurmuş diğer yandan merkez hazinenin para gereksinimi artmıştır. Bunların sonucu olarak o günün ekonomisinin en önemli sektörü olan tarım topraklarının gelirine el atılmıştır.

Vezir Rüstem Paşa zamanında tımarlar ilk kez belirli gelir karşılığında mültezimlere verilmiş ve toprağın gelirini reayadan/köylüden bu mültezimler toplanmışitır. Köylüden devlete ödeyeceğinden daha fazlasını isteyen mültezim köylünün çift çubuğunu terk etmesine neden olmuştur.