Çocuk; bana bulutları gösterek "Bunlar ne?" diye sordu. Ben de " Bulut işte!" dedim. "Hayır bulut değil pamuklu şeker..." dedi. Bana dağları gösterip; "Bunlar ne?" diye sordu "Dağ" dedim. Çocuk; "Hayır çikolata!" dedi. Daha sonra nehir gördü alçalmaya başladığımızda ve "Bu ne?" dedi. Ben de "Nehir" dedim. "Hayır limonata" dedi. Bu sözler beni çok etkilemişti. Çocuk o kadar güzel özetlemişti ki istediğini uçağın pencerisinden gördüğü dağların çikolata olmasını nehirlerin limonata olmasını ve gökyüzündeki beyazlıkların pamuk şekeri olmasını istiyordu.