Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker en iyi arkadaşının kardeşi gibi sevdiği dostunun az ilerde kanlar içinde düştüğünü gördü. İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar. Asker teğmene koştu ve: " Teğmenim! Arkadaşım... Arkadaşım vuruldu fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir miyim?" dedi. "Delirdin mi?" der gibi baktı teğmen ve "Gitmeye değer mi? Arkadaşın büyük olasılıkla ölmüştür; Kendi hayatını da tehlikeye atma" dedi. Asker ısrar ediyordu... Israrlara daha fazla dayanamayan teğmen: "Peki" "Git o zaman".