Ali OLGUN'un 12 Eylül 1980 Cuntası'nın hemen ardından başlayan sürgün yılları onu siyasi mücadeleden koparmamış ve Avrupa'nın birçok yerinde Cunta'ya karşı yürütülen mücadelenin bir parçası olarak siyasal yaşamını sürdürmüştür.

Avrupa sürgün yaşamının tüm parçalanmışlıklarını gelgitlerini zorluklarını acılarını ve sevinçlerini memleket özlemiyle hep içinde barındırmış yaşam ve sorumluluklarına dair ne varsa bunları şiirlerinde betimlemeye çalışmıştır.

"Toprak Gökyüzü Mavilikler Şafak Güneş Kavga" vb vurguların çokluğu içindeki hasreti yansıtmaktadır.

Fransa cezaevlerinde bir siyasi mahkum olarak kaldığı yıllar aynı zamanda kendi iç hesaplaşmasını yaptığı yeniden yorumladığı anlamlandırdığı bir süreçtir.

Kişisel tarihinin duygularına düşülmüş dipnotlar olarak da görülebilir şiirleri.

Yaşamından ve içinden akan duyguların bir mütevazı dökümüdür sadece kaleme aldıkları. Şiirsel iddiası yoktur ama kendisini ifade ediş biçimi şiirseldir.

Fransa cezaevlerinde tanık olduğu yoksulluk bireycilik yalnızlık ve yabancılaşma onu derinden etkilemiştir. Dünyanın tüm göçmenlerinin nasıl adli bir cendere içinde apolitik bireyler haline getirildiğini gözlemleme fırsatını bulmuştur.
Bu ortamda siyasi kimliğini korumanın yolu olarak direnmeyi seçen Ali Olgun bunun bedelini ödeyenlerdendir.