Benim Kâbuslarım kanımca salt yazarın kâbusları değildir. Bu karabasanlar yükselmenin yolunun hainlikten geçtiği talanın sinsiliğini yitirdiği namusun üzerine beton döken sonradan görme güç sarhoşlarının halkın sırtından pişkince geçindiği ve en acısı çürümenin basitliğin duyarsızlığın; edebiyata sinemaya kaleme fırçaya saza söze sıçradığı bir dönemde; ortak kaygıların umutların yıkımların öyküleridir.
(Ahmet Sinan Savaşkan)

Varlığının sürekliliğini insanlığın yozlaşmasına bağlamış kapitalist sömürü düzenlerde kirlenmiş insanlarla yaralı insanlar sık sık karşı karşıya gelir. Bu karşılaşmalar Erdinç Gültekin'in öykülerinde de belirgindir. ‹şte bu nedenden bu öyküler gerçek edebiyattır.
(Cevher Kurtuluş)