Şiir öyle bir şey ki! insanın kendini bir çeşit ifade biçimi...
Yaşamın sokaklarında dar merdivenleri tırmanıyorken nereden estiğini bilemediğin duygu rüzgârı önüne katıp götürüyor seni yaprak misali.
Hangi taşkın nehirlerden geldiğini anlamadığın sulara kapılıp gidiyorsun sel misali.
Duygular öyle bir şey ki! akıyor yüreğinde çağlayan bir ırmak gibi.

Bir hikâye okurken televizyonda bir haber dinlerken otobüs beklerken bir olayı izlerken birini düşünürken dilinden dökülemeyen kelimeler akıveriyor kaleminden.

Pek çok şâirin şiirlerini okurken sanki sohbet ediyorum ve dolaşıyorum kelimelerin sokaklarında pek çok yaşamları görüyorum hasretlere isyanlara aşklara şahit oluyorum ve yaşıyorum.

Ben de kalem ile kağıdın aşkına saygı gösterip onları serbest bıraktım.