Ütopya düşte ve düşüncede kurulmuş eşitlikçi doğru mutlu ve güzel bir toplum düzenidir. Yeryüzünde süregiden koşullardan insan bilinci ve emeği ile yaratılmış erinç toplumunun düşüncede kurulmasıdır.
Ütopyalar yazıldıkları çağın sorunlarını ve en temel kaygılarını yansıtır var olan koşullara seçenek sayılacak öneriler getirirler.
Ütopyada dile gelen özlem toplumlarının en temel özelliği eşitliktir. Hiçbir bireyin başka bir bireye acı veremeyeceği haksızlık etmeyeceği temel bir varsayımdır. Doğanın ya da Tanrı'nın nimetlerinden ve insan emeğinin ürünlerinden herkes eşit pay alır. Zaten ütopya yazarının dayandığı birey ve toplum için önerdiği ilke bencillik yerine özgeciliktir. Bireysel isteklerin karşılanması yerine tüm toplumun mutluluğu amaçlanır. Eşit paylaşım mutlu topluma götüren yol olarak seçilir.
Prof. Dr. Nail Bezel'in bu derlemesinde Batı düşüncesinde antik çağdan yirminci yüzyıla dek uzanan bir evrede yazılan dokuz ütopya örneği tanıtılmış bu örneklerin önemli bölümleri aktarılmıştır. İşlenen örnekler şunlardır:
Platon Devlet; Tommaso Campanella Güneş Ülkesi; Thomas More Ütopya; Francis Bacon Yeni Atlantis; Jonathan Swift Güliver'in Gezileri; Edward Bellamy Geçmişe Bakış; William Morris Düş Dünyasından Haberler; H. G. Wells Çağdaş Bir Ütopya; B. F. Skinner Walden İki.