O anda yanı başında bir baykuş öttü. Ağaçların yaprak hışırtıları duyuldu. Ürperdi üşür gibi oldu. Zihninde yaratmaya çalıştığı korku imgesinin kendisini etkileyip etkilemediğinden emin olamadı. O güne değin böyle bir duyguyla tanışmadığını söyleyip durmuştu. Şimdi durup dururken ne oluyordu da bu sevimsiz umacının benliğini yoklamasına izin veriyordu?

"Korku..." dedi.
"Bilisizlikten ve güvensizlikten doğar.
Ben ise o kadar zayıf sayılmam."
Öyle miydi gerçekten?