bu da düş için çekilmiş bir öğle sonrasıdır
ne gözlerinin dokunduğu evler gölgeler
ne ellerinin bıraktığı izler yazıldı taşa
zaman bir sır gibi kendinde unuttu beni
ikindi silueti gibi yazıya saldı sevdiğim
gülen gözlerim benim bu ağaç niye kırıldı