Kanatlarında beyaz bir leke ve artık
her şey bir şey
boşluğunda sözcüklerin
kokusu kirli nehirlerin
dökülüp içinin diplerine
göğsünü kana kana akıtarak kefensiz

geceydi bulut üstünde bulut bir yazın
eşiğinde onulmaz
içimdeki yalnızlık bana
üşüyen bir merhabaya dönüşmüş zaman