Açı Direkleri bir başucu kitabı aforizmalardan oluşmakta. Michaux'un herhangi bir kalıba sokulmasının güçlüğü de dkkate alındığında aforizma tanımını kullanmak doğrusu pek yeterli olmayabilir.
Kitapta anlatılanlar da yeralmakta (örneğin düş anlatısı). Ayrıca aforizma türünün "kendi üstüne kapalılığı" ya da "bütünlüğü" yok. Bazı bölümleri için "düşünceler" "notlar"da denilebilir. Açı Direkleri bir "ahlak" kitabına yaklaşıyor yer yer. Dostu Cioran'ın ve bazı kendi yapıtlarının tersine "ahlakı" yaşamdan yana. Henri Michaux ile karşılaşma öyle sıradan bir karşılaşma değil. Aldanmayalım. Onu tanıyoruz ama görmezlikten gelmeyi yeğliyoruz. O bizi tanıyor ışığa çıkarıyor. Michaux ile birlikte uzak içselliğimizin yolunu keşfediyoruz iç kıvrımlarda yaşamayı öğreniyoruz.