Tutuştu gün soldu şiir bir mevsimlik heves oldu yapraklar. Atlas gök kubbeyi sırtında taşırken zamanın eskittiği ben yetişemedim gençliğine.

Bütün yağmurlar bohçalandı günahlarıyla vebal ne?

Dedi ki :

"Vebali ömrümüzden kanayan aşktır ve biz bir ağacı süt damıtan teninden tanırız..."

Söyledi şair :

yazılar aşkatn yıkılsa da yoksun tüm yapraklar mevsiminden utansın

...

hangi sokaktı rüyaya açılan
kalbimde yalnızlık dar alan
söylesin dünya
her aşk ay şekli mi...
yalan!