"Yaşamak bu akşam alacasında bu parke taşlar döşeli yolda öyle çapraşık gelmiyor. Doğup ölmek böylesine net ve yalın bir didini ne çektiğimiz söylevlerdeki kadar ne de okuduklarımızdaki kadar korkunç. Hiçbir şey bu sokak kadar acılı bırakılmış ve hüzünlü olamaz. Sevinçler...sevinçler de var elbet kafes arkalarında yüreklerimizde bir türlü dışa vuramayan. Bu sokağın dışında yitirdiklerimi unutmalıyım. Kimseden hesap soracak değilim. Onları yitirdim belki burada yeniden bulacağım."
Yol Düşleri hüzünlerin sevinçlerin acıların umutların kısaca hayatın kesişme noktasından soyutlanan öyküler..