Krishnamurti diyor ki: "Biz ölümün ne olduğunu bilmek istemiyoruz: ölümün olağanüstü mucizesini güzelliğini derinliğini enginliğini bilmek istemiyoruz. Bilmediğimiz bir şeyi sorgulamak istemiyoruz. Tek istediğimiz süreklilik."

Yaşamak ve Ölmek Üzerine ölüm korkusunun köklerinin fiziksel acıda ya da sevdiğimiz kişilerden ayrılmada değil temel bir parçamızın devam etmeyeceği korkusunda yattığını açığa çıkarıyor. Krishnamurti yaşamla ayrılmaz bir biçimde birleşik ölümü anlayabilmek için ona öğrenilmiş tutumlardan ve önyargılardan özgür yepyeni bir anlayışla yaklaşmamız gerektiğini vurguluyor.