"Amirim... Dedi ve sustu. Dili damağı kurumuştu. Gözleri doldu ve yüreği sıkıştı. Henüz ne olduğunu bilmiyordu ancak düşüncesi dahi onu tüketmeye yetmişti.
"Amirim sanırım Kemal silahlı bir baskına uğramış ve..." Yeniden sustu. Bu kez boğazına saplanan koca yumru konuşmasına engel olmuştu. Ceyda'nın da orada olma düşüncesi yüreğini parçalamıştı...
"Ve..! Diye sordu Sedat bey sesi kısık ve şaşkın çıkarken...
"Komiser Ceyda'da oradaydı. Diye devam etti Numan. Sesi kendini tüketmişti. Sedat beyin soluğu kesildi konuşamadı. Numan hala kendini kaybetmemek için büyük bir gayret içindeydi. "Biz yoldayız amirim... Dedi gözleri dolu dolu. Sedat bey hala olanlara inanmayı reddediyordu. Bu olası değildi. Ceyda'nın da orada olduğunu bilmesine karşın bu gerçeği reddediyordu.
"Neler oldu? Diye sordu korkusu sesine yansırken. Numan gözlerini yoldan ayırmadan önündeki araçların arasında tehlikeli bir boyutta slalom yaparken... "Henüz ne olduğunu bilmiyoruz amirim" Dedi. "Gelen ihbara göre ev taranmış diyorlar." Sedat bey yıkılmıştı. Yerine çöktü ve telefon elinden düştü. Gerçekten de yüreği sıkışmıştı. Soluk alamıyordu. Bedenini tepeden tırnağa ter basarken sol kolu da uyuşmaya başlamıştı. Elini göğsüne doğru götürdü ovuşturmaya başladı. Alnı ter içinde kalmıştı. Acısı kalbinden gelmiyordu bunu biliyordu. Ruhu acı çekiyordu ve tüm benliğini kaplayarak kalbini zorluyordu