Adriyatik'ten Çin Seddi'ne kadar geniş bir coğrafyaya dağılmış olan Türkler medeniyet adına birçok eser ortaya koymuşlardır. Bu eserler kültür varlığımızın zenginliğini ortaya koyması açısından son derece önemli olduğu gibi onlara sahip çıkıp korumak da son derece önemlidir. Günümüzde hızla gelişen teknoloji sebebiyle millî kültür unsurlarımızı korumak oldukça zor hâle gelmiştir. Bu millî kültür içerisinde yer alan masalları korumak daha da güçleşmiştir. Bugün televizyonun ve bilgisayarın girmediği ev yoktur. Masallar çocukluğumuzun ilk göz ağrılarıdır. Bugün anne çocuğuna nine torununa artık masal anlatmamaktadır. Çocuk zamanının büyük bölümünü televizyonun ve bilgisayarın başında geçirmekte hayal dünyasını onunla geliştirmekte ve onun esiri olmaktadır.

Bugüne kadar birçok araştırıcının derlediği ve yazıya aktardığı masallar bir Türk masal külliyatı oluşturacak sayıya ulaşmıştır. Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla birlikte bağımsız olan Türk Cumhuriyetleri'nde (Azerbaycan Türkmenistan Kazakistan Kırgızistan Özbekistan) daha önce bağımsız olan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde ve özerk cumhuriyetlerde (Altay Yakut Çuvaş Uygur Tuva Başkurt Kazan Tatarları Kırım Tatarları vb.) derlenen ve yazıya geçirilen metinleri de eklersek bu sayı daha da artacaktır. Masallar üzerine yapılan çalışmalara bakıldığında genellikle asıl halk masalları üzerinde bilimsel çalışmalar yapıldığı görülür. Aarne-Thompson Metoduna göre yapılan bu çalışmalar içerisinde birkaç hayvan masalına da yer verilmiştir. Sadece hayvan masallarının konu edildiği birkaç çalışmanın dışında bilimsel inceleme yapılmamıştır.

Hayvan masalları üzerine ilk çalışma İgnaz Kúnos'un 1936 yılında yazdığı "Török Allatmesék Türkische Tiermärchen (Türk Hayvan Masalları)" adlı makalesidir. 1947 yılında yine hayvan masalları üzerine Wolfram Eberhard ile Pertev Naili Boratav TTV'nin ilk bölümü olan "Sechzig türkische Tiermärchen (Altmış Türk Hayvan Masalı)" adlı yazıyı hazırlamışlardır.

Bu iki yazının dışında Wolfram Eberhard ile Pertev Naili Boratav 1953 yılında Türk masallarının tip katalogunu hazırlarlar. Burada hayvan masalları ile ilgili üç başlık (Hayvan Masalları Hayvan ve insan Hayvan veya bir ruh bir insana yardım eder) altında 82 tipe yer vermişlerdir.

Hayvan masalları üzerine hazırlanmış ilk öğrenci tezi Cemal Yücememiş'e ilk kitap Hüseyin Ulvi'ye ilk bilimsel kitap ise Ali Berat Alptekin'e aittir. Ulvi 8 masala; Alptekin ise çeşitli kaynaklardan seçtiği ve kendisinin derlediği 79 masala yer vermiştir. Alptekin eserinin ikinci baskısında (Ankara 2005) masal sayısını 101'e çıkarmıştır.

Türkiye'nin dışındaki Türklerden derlenen hayvan masalları üzerine yapılan çalışmalar da sınırlıdır.

Hem Türkiye'de hem de Türkiye dışındaki Türklerde hayvan masalları üzerine yapılan çalışmaların az olması böyle bir çalışmanın ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Kitapta yer alan masallar okunduğunda hem büyükler hem de çocuklar için pek çok mesaj görülecektir. Ayrıca bu eserde Türk dünyasında anlatılan hayvan masallarından 301 metine yer verildiğinden okuyucular bir hayvan masalı külliyatına da sahip olacaklardır.

İnanıyoruz ki bu eser ailelerin çocuklarına hoşça vakit geçirtmek çocuklarını eğlendirme ve onları uyutmak için sıkça başvuracakları bir eser olacaktır.