"Bilmez misin biz ayrı gayrı yaşayamayız.
Dön artık.
Bitsin bu hüzün."

Büyüdükçe benimle büyüyen bir adam fark ettim kendimi bildiğimde. Ne düşünsem oluveren bir adam. İlk zamanlar adını bilmeden düşündüm onu. Neden sonra bilmem bir gün adını fısıldadı kulağıma Fikret diye.

Fikret'in cismi yoktu. Zaman zaman ona vücut arardım ama olduramazdım. Bir gece ortadan kayboldu Fikret. Aynı gece melankoli girdabına düştüm ben de. Uzanan hiçbir el kurtaramadı beni. Çünkü uzanan hiçbir el onunki değildi.

Geri dönsün istiyorum. Beni bulsun istiyorum. Şimdilerde durmadan tekrarlıyorum. "Çığlıklarımı duyacak başı boş düşlerimi bulacak ikimizi hatırlayacak ve beni kurtaracak."