İtiraf etmeliyim ki en yakın arkadaşım Damla ile Hayvanları Koruma Kulübüne seçilemediğim için başta çok üzülmüştüm. Ama sonra Kütüphanecilik Kulübünde bana fazlasıyla ihtiyaç duyduklarını fark ettim. Neden mi çünkü kimse okulun kütüphanesini ziyaret etmiyordu.Ben de yağmur olarak acilen bir şeyler yapmam gerektiğini düşündüm. Yine dahiyane fikirlerimle muhteşem planlar yaptım ve en sonunda başı derde giren yine ben oldum. Üstelik Kütüphanecilik Kulübünden de atıldım.