Kendi cesedini taşır her ruh çöplüğünde tarihin utanır kendinden serçenin boynuna inen giyotin kederleri kardeş olan ıssız bir ülkedir gözlerin unutulmuş bir güvercin kanadında kırık düşlerim yarın kendi yalnızlığıma bir koro gibi yürüyeceğim meydanlarda parçalanan yüzümü güldüremezsin