Dilim konuşamadıklarını unutuyor
Acemiyim bu aralar sorulara
Her cevap yeni bir soru doğuruyor aklımda

Nereye gidersem gideyim
Şehrimi sırtımda taşıyorum
Bir de gözlerini başkentim çünkü orası
Hiçbir ülke başkentsiz olamaz
Benim de ellerim
Hayalin olmasa tutunamam hiçbir şehirde


Oysa güvenilmez hayallere bilirim
Bir elini boşlukta bırakır hep
Uçurumdan yuvalar insanı
Peşinden kalbini
Hangisi daha erken düşer bilinmez
Ama ben sevdim
Hayaline tutunacak kadar başardım
Sevmeyi ve tutunmayı

Tutunmak ne zordu tek başına olanlar için
Yıllarca her şeyden uzak kalan bir çift el için
Ama ellerim
İşte tam da bunun için beklemiş
Boşluğa sarılmak için.

Nevin Akbulut