Uzun yıllara yayılan yazma uğraşının sonucunda ortaya çıkan Yasak Kitap'la Zeren; kısa öykünün sınırsız olanaklarıyla görünmeyeni görmeye duyulmayanı duymaya göstermeye ve duyurmaya ugraşıyor. Yanıbaşımızdan sessizce gidenleri sessizce dönenleri yazıyor; çocukluğu gencligi arayışı insana hayata ve kavgaya dair yalın halleri yazıyor.
"Şimdi burada bu karanlık ve soğuk odada akıbetimi bekliyorum. Bana ne yapacaklarını umursamıyorum. Çünkü biliyorum milyonlarca nüsham şimdi dağlarda köylerde işçi evlerinde öğrenci zulalarında hapishanelerde iştahla okunuyor ve ben iyi kötü işimi yaptım. Rahatım. Ama bizim oğlanın acı çığlıklarını duydum dün gece. Satır satır parçalandım. Yanında olup ona merak etme biz sen ve ben milyonlarcayız demek isterdim ama o zaten biliyor bunu. Ah keşke şöyle dile gelip şu adamlara hadlerini bildirebilsem...
Neler neler derdim onlara..."