Turgenyev'in başyapıtı Babalar ve Oğullar insanlık tarihinin hiç bitmeyen çatışmalarını ele aldığı için eskimeyen bir eserdir. Babalar ve Oğullar kuşak çatışmasını merkeze koyar: Yeni eskiyle çatışır; geleneksel modernle; muhafazakârlık devrimcilikle. Bu bitmek bilmeyen mücadelede romanın sıra dışı kahramanı nihilist Bazarov'un acımasız eleştirilerinin karşısında onu anlayamayan "baba" figürü vardır; baba oğul arasında geçen diyaloglar dönemin fikir ayrılıklarının örneğidir. Her şeye rağmen hiç kopamayacak olan baba ve oğul bağı sizce nasıl bir denge sağlayacaktır?