Yunus emre ilköğretim Okulunun elli kişilik yatakhanesinde ilk gece. Yeni verilen pijamalar gibiydi. Bizden büyük sınıflarda okuyan koğuş görevlisi ağabeylerimiz yataklarımızı gösterip battaniyeleri nevresimlerin arasına sokmayı ve yataklarımızı yapmayı öğrettiler. Yatmadan önce dişlerimizi ve ayaklarımızı yıkamayı da. Daha sonra yatakhanede uyulması gerekli kurallar bir bir anlatıldı.
Değişik illerden okumaya gelmiş oniki onüç yaşlarında bizler yataklarımıza girdik.
"İyi geceler arkadaşlar hadi uyuyun." Komutundan sonra yatakhane ışıkları söndü. Oda birden bire karanlığa büründü...
Gözlerimi ne kadar açsam da bir şey görmeyi başaramadım. Zifiri bir karanlık ve aileden ayrı geçirilecek ilk gece. Uzun süre uyumayı denedim olmadı...
Evlerimizden ve ana kucağından ayrılmış yeni bir yaşam için sınava hazırlanıyorduk.