Mahzun yitik gülüşü düşmüş...
Hüzün hüzün öksüzlüğü sırıtıyor yüreğimin...!
Bir kulak verebilsen
Köşe başındaki kırık-dökük camlarıyla sıvası dökülmüş boyasının yerinde yeller esen...
''Terk ettiğin'' o eski eve.
Sinmişliğiyle yürek sızılarımın...
Dillenmişliğinde anıların...
Camlarla taş duvarlar sana...
Senden sonra nem kaldığını!
Ah...ahhh bir kulak verebilsen...
Ah bir kulak verebilsen...
Senden vefalı çıkan o camlarla taş duvarlara...