Sevmek en zifir zehridir kalbin. Mutluluk insanı hiç hissettirmeden yavaş yavaş tüketir.
Her seferinde sevdiğinin gözlerinde görüp aşk zannettiğin ölümündür aslında.
Hayat seni adım adım sürükler onun gidişine.
Ama asla hazırlamaz.
Bütün âşıklar gider.
Ve bütün kalanların ardı yangın yeridir.
Ölümün içinde kaybolur ölemez
Acının içinde darbe alır kanayamazsın.
Sevgi her şeyin ilacıdır deme.
Sevgili her zaman katilidir sevdiğinin.
Ve sevdan artık seni kurtaramaz hale geldiğinde
Hayallerin kabrin olur.
Umutlarını toprak niyetine atarlar üzerine.
Sizin hiç canınız yandı mı?
Yanmadıysa belki de henüz hiç sevmediniz.
Ve hâlâ küsmeden tutunabiliyorsanız hayata
Korkarım ki yarım kalmış öksüz yetim kalbiniz.
Bu kitap aşklarını darağacına asan
Canlarını sonsuz bir işkencenin içinde yanmaya atan sevdalıların hikâyesidir.
Yaşayan çoğu zaman içindeki boşluğu adlandıramasa da
Okuyan illâ ki bilir.