"İşte bu yüzden ben hep dargın bakan bir çocuktum..."

Filmlerimde zalimin karşısında ezilen yoksulun
hakkı yenenin yanındaydım hep...

Güçlü yiğit cesurdum.
Emeğin alın terinin yanındaydım.

Başıma gelecek belaları umursamadan durmadan horlanan hakkını arayamayan halkımın acılarını paylaşıyor yenilmez görünen büyük acımasız güçlerle ölümü göze alarak savaşıyordum.

Cömerttim insan âşığıydım....
Yılmaz cesur bir savaşçıydım.
Ordular bozuyor kaleler fethediyordum.
Peki filmlerimde böyleydim de özel hayatımda aynı doğrucu halkını
yurdunu seven insan mıydım?
Halkıma ne kadar dürüst davrandım?
Hayatım boyunca kendime bunları sordum kendimle hesaplaşıp durdum.